Hadithi
Ya Fisi Mvivu aitwaye Masika
Hadithi Hadithi,
Hadithi njoo, uwongo njoo, utamu kolea.
Hapo zamani za kale palikuwa na Fisi aitwaye Masika. Masika alikuwa ni Fisi mvivu sana asiyependa
kufanya kazi ya aina yoyote, alipenda tu kulala muda wote. Tangia enzi zake alivyokuwa anasoma shule,
hakupenda kukaa darasani na kumsikiliza mwalimu. Aliwaza tu kurudi nyumbani na kulala kitandani
kwake. Masika alikuwa ni mvivu kiasi kwamba mara nyingine mwalimu wake akifundisha darasani,
Masika alikuwa akisinzia. Mwalimu akimuuliza kwanini anafanya hivyo alilia kwa sauti ya unyonge!
“Uuuwiii, uuuwiii, nimechoka, uuuuuwiii.” Afikapo tu nyumbani alijivuta mpaka kitandani na kulala huku
akikoroma. Wazazi wake walikuwa wakimtuma kutafuta kuni kwa ajili ya kupikia lakini Masika hakuweza
kufanya hivyo kwa ajili ya uvivu wake, Masika alipenda sana kucheza tu na baadae akichoka analala bila
hata ya kuoga.
Masika aliendelea na tabia yake ya uvivu hadi ukubwani. Hakupenda kufanya kazi na alimtegemea mke
wake ndio afanye kazi na kulisha familia nzima. Kwa kuwa mke wake alimpenda sana, alivumilia na
kuendelea kufanya kazi kwa bidii ili kuitunza familia. Kipindi fulani mke wake Masika aliugua ghalfa na
hali hii ilisababisha kusiwepo na chakula kabisa ndani ya nyumba yao. Mke wake akamwabia, ”mume
wangu mpendwa, jamani naomba uamke hapo kitandani ukatafute kazi ili tuweze kujipatia chakula hapa
nyumbani.” Masika akaijibu kwa uvivu huku akijigeuza kitandani, “Uuuwiii, uuuwiii, nimechoka,
uuuuuwiii”. Siku zilipita na wote wawili walibaki wamelala kitandani. Masika alilala kwaajili ya uzembe
wake na mke wake alilala kwa kuwa alikuwa ni mgonjwa. Baada ya siku nyingi kupita Masika aliona kuwa
mke wake haelekei kupona ilimbidi aamke na kwenda kutafuta kazi.
Punde tu Masika alivyotoka nyumbani kwake alisikia sauti ikitoka juu kwenye miti ikiita, ”Njoo, njooo,
fanya kazi upate kula”. Masika alisimama na kutazama juu ya mti nakumuona bundi mkubwa ameketi.
Bundi huyu alikuwa akiitwa Mabawa na alikuwa ni tajiri mwenye mashamba makubwa hapo kijijini
kwao. Alikuwa amevaa nguo nzuri zilizopendeza na miwani mikubwa aliyoitumia kwaajili ya kusoma
vitabu vilivyomfundisha mengi kuhusu mambo ya dunia. Mabawa alikuwa ni bundi mwenye roho nzuri
sana na alipenda kusaidia wanakijiji wenzake. Siku hii alikuwa amekaa juu ya mti akitafuta wafanyakazi
wa kumsaidia kuvuna shamba lake kubwa la mahindi. Masika akamwambia Mabawa, “Uuuwiii, uuuwiii,
ninanjaa, uuuuuwiii.” Mabawa akamjibu, ” Njoo, njoo mwanangu, mtu asiye fanya kazi na asile. Njoo
kesho asubuhi na mapema uanze kazi ili uweze kuipatia familia yako chakula”. Bwana mabawa alivyoona
hali mbaya ya Masika alimuonea huruma akamwambia, ”Njoo, njoo mwanangu, naona kwamba una
njaa sana. Njoo chukua chakula cha kuwatosha kwa muda mfupi kisha unaweza kuja kufanya kazi
kwenye shamba langu”.
Kesho yake Masika alichelewa kuamka kwakuwa tabia yake ya uvivu bado alikuwa nayo. Mke wake
alijaribu sana kumuamsha mpaka alilazimika kumnyang’anya shuka lake alilokuwa amejifunikia. Masika
alijigeuza kitandani huku akilalamika kama kawaida yake, “Uuuwiii, uuuwiii, nimechoka, uuuuuwiii.”
Siku hiyo ikapita bila ya Masika kwenda kazini.
Siku chache zilizofuata njaa ilizidi na Masika alishindwa kuvumilia akalazimika kuamka na kwenda
shambani kwa bwana Mabawa. Mabawa alimkanya Masika kwa tabia yake ya uvivu lakini alimsamehe
pia. Masika alielekea shambani huku akitembea kwa kujivuta. Alifika na kukuta wenzake wameshaanza
kazi tangu mapema na waliendelea kuvuna mahindi. Alijiunga na wanfanyakazi wengine kukata mahindi,
kuyamenya, kuyapukuchua na kuyajaza kwenye magunia kisha kuyapeleka kwenye ghala. Ghala hili
lilikuwa sehemu maalum ya kuhifadhia mazao mbalimbali kwa ajili ya akiba wakati wa upungufu wa
chakula.
Pamoja na Masika kupata kazi hii nzuri bado alikuwa ni mvivu kiasi kwamba wakati wenzake
wameshapeleka magunia matatu au manne yeye alikuwa amepeleka moja tu. Kuona hivyo Masika
aliogopa kuwa bwana Mabawa asingemlipa ujira au mshahara uliolingana na wafanyakazi wenzake.
Alifikiria jinsi ya kuweza kuongeza idadi ya magunia aliyopeleka ili yalingane na ya wafanyakazi wengine.
Alijiambia mwenyewe, ”nikisubiri wakati wafanyakazi wengine hawanioni, nitaweza kuwaibia magunia
yao na kuyakimbiza upesi ghalani. Kwa mbinu hii haitanibidii kufanya kazi nyingi lakini nitaweza kupeleka
magunia mengi”. Wakati anawaza kufanya hivyo bwana Mabawa alikuwa akitembelea na kukagua
shughuli za kuvuna shambani mwake. Masika aliogopa sana alivyomuona na akafikiri angeweza hata
kupoteza kazi yake iwapo atakutwa na kosa hilo kubwa.
Akafikiria zaidi na akapata mbinu nyingine ya kuongeza idadi ya magunia. Alijiambia mwenyewe,
”Baadala ya kukata mahindi, kuyamenya, kuyapukuchua; kwanini nisichukue magunzi yaliyotoka kwenye
mahindi yaliyomenywa na wenzangu, kisha niyafunge vizuri kwenye magunia kisha niyapeleke kwenye
ghala?” Masika aliona kuwa hii ni njia nzuri sana ya kuweza kuepukana na kufanya kazi nyingi lakini bado
ataweza kupata ujira sawa na wafanyakazi wengine. Basi huku wenzake wakifanya kazi kwa bidii na
kujaza mahindi kwenye magunia, Masika aliwafuata nyuma na kuokota magunzi na matakataka mengine
na kuyajaza kwenye magunia yake. Alijiona mjanja sana kwa kuweza kufikiria mbinu hii ya kudanganya
na kuonekana kama yeye pia ni mfanyakazi bora. Jioni ilipofika magunia yote ya masika yalihesabiwa
ilimwisho wa wiki aweze kupata ujira kulingana na kazi aliyoifanya.
Siku zilipita na Masika alikuwa anaendelea kuokota magunzi na uchafu mwingine na kuyapeleka kwenye
ghala. Magunia yake yalihesabiwa kama kawaida na mwisho wa siku alienda nyumbani huku akiiwaza tu
siku ya mwisho wa mavuno ambapo atakuja kulipwa ujira wake wa wiki nzima.
Siku ya mwisho ya kazi ya kuvuna ilifika na wafanyakazi wote kwenye shamba la bwana Mabawa
walikuwa wenye furaha sana kwa kuwa walijua siku hii watalipwa ujira wao. Masika naye alikuwa
mwenye furaha kubwa kwa kuwa mbinu yake ya kudangaya ilikuwa haijagundulika na bwana Mabawa
wala yeyote mwingine hapo shambani. Masika aliendelea siku hiyo ya mwisho kukusanya magunzi na
uchafu mwingine na kupeleka kwenye ghala.
Jioni ilipofika Masika na wanfanyakazi wote wengine wakiwa wamebeba gunia lao la mwisho, bwana
Mabawa aliwasimamisha na kuwaeleza kuwa amefurahishwa sana na kazi nzuri walioifanya wiki nzima.
Bwana Mabawa aliwaambia, ”Asanteni sana kwa kazi yenu nzuri. Pia ninapenda kuwataarifu kuwa ujira
wenu kwa kazi zenu mzlizozifanya; Kila mmoja wenu achukue gunia alilolibeba na mpeleke nyumbani
kwaajili ya chakula kwa familia zenu”. Masika alishikwa na mshituko mkubwa na masikitiko kwa kuwa
alijua gunia alilolibeba lilikuwa limejaa magunzi na matakataka tu. Huku wenzake wakishangilia Masika
alianguka chini na kuanza kulia kwa sauti kubwa, “Uuuwiii, uuuwiii, tutakula nini, uuuuuwiii.” Bwana
Mabawa alipoona hali hii alimuuliza Masika, ”Wewe mbona unalia na hauna raha wakati wenzako
wanafurahia?” Masika alishindwa kumjibu na alibaki tu akiangalia gunia lake hadi bwana Mabawa
alishawishika kufungua gunia na kuangalia yaliyomo. Bwana Mabawa alipigwa na butwaa kwa kuona
magunzi na uchafu mwingine kwenye gunia la Masika. Akamwambia kwa ukali, ”Kumbe hivi ndivyo
ulivyokuwa ukifanya kila siku! Tabia yako ya uzembe na uvivu leo imekuponza. Kuanzia leo wewe na
familia yako na wajukuu wenu wote na vizazi vyako vyote vinavyofuata mtakuwa mkila mabaki ya
chakula watakacho acha wengine baada ya kushiba”.
Ndio maana mpaka leo ukimtazama fisi utamuona amelala kwa uzembe akisubiri wengine kuacha au
kudondosha chakula huku akilia ” “Uuuwiii, uuuwiii, nina njaa, uuuuuwiii.”
Hadithi yetu ya fisi mvivu aitwaye Masika ndio inaishia hapo.
hahahahhahahhahah fisiiii masikaa imeeeekulaa haahhahahha
>>>LEO tulikuwa na Hadithi ya FISI masika, xaxa je, Tabia hizi umeshawahi ziona????!! BADILIKA kama unazo.....comment juu ya tabia ya FISI mzembee "MASIKA"
Hadithi njoo, uwongo njoo, utamu kolea.
Hapo zamani za kale palikuwa na Fisi aitwaye Masika. Masika alikuwa ni Fisi mvivu sana asiyependa
kufanya kazi ya aina yoyote, alipenda tu kulala muda wote. Tangia enzi zake alivyokuwa anasoma shule,
hakupenda kukaa darasani na kumsikiliza mwalimu. Aliwaza tu kurudi nyumbani na kulala kitandani
kwake. Masika alikuwa ni mvivu kiasi kwamba mara nyingine mwalimu wake akifundisha darasani,
Masika alikuwa akisinzia. Mwalimu akimuuliza kwanini anafanya hivyo alilia kwa sauti ya unyonge!
“Uuuwiii, uuuwiii, nimechoka, uuuuuwiii.” Afikapo tu nyumbani alijivuta mpaka kitandani na kulala huku
akikoroma. Wazazi wake walikuwa wakimtuma kutafuta kuni kwa ajili ya kupikia lakini Masika hakuweza
kufanya hivyo kwa ajili ya uvivu wake, Masika alipenda sana kucheza tu na baadae akichoka analala bila
hata ya kuoga.
Masika aliendelea na tabia yake ya uvivu hadi ukubwani. Hakupenda kufanya kazi na alimtegemea mke
wake ndio afanye kazi na kulisha familia nzima. Kwa kuwa mke wake alimpenda sana, alivumilia na
kuendelea kufanya kazi kwa bidii ili kuitunza familia. Kipindi fulani mke wake Masika aliugua ghalfa na
hali hii ilisababisha kusiwepo na chakula kabisa ndani ya nyumba yao. Mke wake akamwabia, ”mume
wangu mpendwa, jamani naomba uamke hapo kitandani ukatafute kazi ili tuweze kujipatia chakula hapa
nyumbani.” Masika akaijibu kwa uvivu huku akijigeuza kitandani, “Uuuwiii, uuuwiii, nimechoka,
uuuuuwiii”. Siku zilipita na wote wawili walibaki wamelala kitandani. Masika alilala kwaajili ya uzembe
wake na mke wake alilala kwa kuwa alikuwa ni mgonjwa. Baada ya siku nyingi kupita Masika aliona kuwa
mke wake haelekei kupona ilimbidi aamke na kwenda kutafuta kazi.
Punde tu Masika alivyotoka nyumbani kwake alisikia sauti ikitoka juu kwenye miti ikiita, ”Njoo, njooo,
fanya kazi upate kula”. Masika alisimama na kutazama juu ya mti nakumuona bundi mkubwa ameketi.
Bundi huyu alikuwa akiitwa Mabawa na alikuwa ni tajiri mwenye mashamba makubwa hapo kijijini
kwao. Alikuwa amevaa nguo nzuri zilizopendeza na miwani mikubwa aliyoitumia kwaajili ya kusoma
vitabu vilivyomfundisha mengi kuhusu mambo ya dunia. Mabawa alikuwa ni bundi mwenye roho nzuri
sana na alipenda kusaidia wanakijiji wenzake. Siku hii alikuwa amekaa juu ya mti akitafuta wafanyakazi
wa kumsaidia kuvuna shamba lake kubwa la mahindi. Masika akamwambia Mabawa, “Uuuwiii, uuuwiii,
ninanjaa, uuuuuwiii.” Mabawa akamjibu, ” Njoo, njoo mwanangu, mtu asiye fanya kazi na asile. Njoo
kesho asubuhi na mapema uanze kazi ili uweze kuipatia familia yako chakula”. Bwana mabawa alivyoona
hali mbaya ya Masika alimuonea huruma akamwambia, ”Njoo, njoo mwanangu, naona kwamba una
njaa sana. Njoo chukua chakula cha kuwatosha kwa muda mfupi kisha unaweza kuja kufanya kazi
kwenye shamba langu”.
Kesho yake Masika alichelewa kuamka kwakuwa tabia yake ya uvivu bado alikuwa nayo. Mke wake
alijaribu sana kumuamsha mpaka alilazimika kumnyang’anya shuka lake alilokuwa amejifunikia. Masika
alijigeuza kitandani huku akilalamika kama kawaida yake, “Uuuwiii, uuuwiii, nimechoka, uuuuuwiii.”
Siku hiyo ikapita bila ya Masika kwenda kazini.
Siku chache zilizofuata njaa ilizidi na Masika alishindwa kuvumilia akalazimika kuamka na kwenda
shambani kwa bwana Mabawa. Mabawa alimkanya Masika kwa tabia yake ya uvivu lakini alimsamehe
pia. Masika alielekea shambani huku akitembea kwa kujivuta. Alifika na kukuta wenzake wameshaanza
kazi tangu mapema na waliendelea kuvuna mahindi. Alijiunga na wanfanyakazi wengine kukata mahindi,
kuyamenya, kuyapukuchua na kuyajaza kwenye magunia kisha kuyapeleka kwenye ghala. Ghala hili
lilikuwa sehemu maalum ya kuhifadhia mazao mbalimbali kwa ajili ya akiba wakati wa upungufu wa
chakula.
Pamoja na Masika kupata kazi hii nzuri bado alikuwa ni mvivu kiasi kwamba wakati wenzake
wameshapeleka magunia matatu au manne yeye alikuwa amepeleka moja tu. Kuona hivyo Masika
aliogopa kuwa bwana Mabawa asingemlipa ujira au mshahara uliolingana na wafanyakazi wenzake.
Alifikiria jinsi ya kuweza kuongeza idadi ya magunia aliyopeleka ili yalingane na ya wafanyakazi wengine.
Alijiambia mwenyewe, ”nikisubiri wakati wafanyakazi wengine hawanioni, nitaweza kuwaibia magunia
yao na kuyakimbiza upesi ghalani. Kwa mbinu hii haitanibidii kufanya kazi nyingi lakini nitaweza kupeleka
magunia mengi”. Wakati anawaza kufanya hivyo bwana Mabawa alikuwa akitembelea na kukagua
shughuli za kuvuna shambani mwake. Masika aliogopa sana alivyomuona na akafikiri angeweza hata
kupoteza kazi yake iwapo atakutwa na kosa hilo kubwa.
Akafikiria zaidi na akapata mbinu nyingine ya kuongeza idadi ya magunia. Alijiambia mwenyewe,
”Baadala ya kukata mahindi, kuyamenya, kuyapukuchua; kwanini nisichukue magunzi yaliyotoka kwenye
mahindi yaliyomenywa na wenzangu, kisha niyafunge vizuri kwenye magunia kisha niyapeleke kwenye
ghala?” Masika aliona kuwa hii ni njia nzuri sana ya kuweza kuepukana na kufanya kazi nyingi lakini bado
ataweza kupata ujira sawa na wafanyakazi wengine. Basi huku wenzake wakifanya kazi kwa bidii na
kujaza mahindi kwenye magunia, Masika aliwafuata nyuma na kuokota magunzi na matakataka mengine
na kuyajaza kwenye magunia yake. Alijiona mjanja sana kwa kuweza kufikiria mbinu hii ya kudanganya
na kuonekana kama yeye pia ni mfanyakazi bora. Jioni ilipofika magunia yote ya masika yalihesabiwa
ilimwisho wa wiki aweze kupata ujira kulingana na kazi aliyoifanya.
Siku zilipita na Masika alikuwa anaendelea kuokota magunzi na uchafu mwingine na kuyapeleka kwenye
ghala. Magunia yake yalihesabiwa kama kawaida na mwisho wa siku alienda nyumbani huku akiiwaza tu
siku ya mwisho wa mavuno ambapo atakuja kulipwa ujira wake wa wiki nzima.
Siku ya mwisho ya kazi ya kuvuna ilifika na wafanyakazi wote kwenye shamba la bwana Mabawa
walikuwa wenye furaha sana kwa kuwa walijua siku hii watalipwa ujira wao. Masika naye alikuwa
mwenye furaha kubwa kwa kuwa mbinu yake ya kudangaya ilikuwa haijagundulika na bwana Mabawa
wala yeyote mwingine hapo shambani. Masika aliendelea siku hiyo ya mwisho kukusanya magunzi na
uchafu mwingine na kupeleka kwenye ghala.
Jioni ilipofika Masika na wanfanyakazi wote wengine wakiwa wamebeba gunia lao la mwisho, bwana
Mabawa aliwasimamisha na kuwaeleza kuwa amefurahishwa sana na kazi nzuri walioifanya wiki nzima.
Bwana Mabawa aliwaambia, ”Asanteni sana kwa kazi yenu nzuri. Pia ninapenda kuwataarifu kuwa ujira
wenu kwa kazi zenu mzlizozifanya; Kila mmoja wenu achukue gunia alilolibeba na mpeleke nyumbani
kwaajili ya chakula kwa familia zenu”. Masika alishikwa na mshituko mkubwa na masikitiko kwa kuwa
alijua gunia alilolibeba lilikuwa limejaa magunzi na matakataka tu. Huku wenzake wakishangilia Masika
alianguka chini na kuanza kulia kwa sauti kubwa, “Uuuwiii, uuuwiii, tutakula nini, uuuuuwiii.” Bwana
Mabawa alipoona hali hii alimuuliza Masika, ”Wewe mbona unalia na hauna raha wakati wenzako
wanafurahia?” Masika alishindwa kumjibu na alibaki tu akiangalia gunia lake hadi bwana Mabawa
alishawishika kufungua gunia na kuangalia yaliyomo. Bwana Mabawa alipigwa na butwaa kwa kuona
magunzi na uchafu mwingine kwenye gunia la Masika. Akamwambia kwa ukali, ”Kumbe hivi ndivyo
ulivyokuwa ukifanya kila siku! Tabia yako ya uzembe na uvivu leo imekuponza. Kuanzia leo wewe na
familia yako na wajukuu wenu wote na vizazi vyako vyote vinavyofuata mtakuwa mkila mabaki ya
chakula watakacho acha wengine baada ya kushiba”.
Ndio maana mpaka leo ukimtazama fisi utamuona amelala kwa uzembe akisubiri wengine kuacha au
kudondosha chakula huku akilia ” “Uuuwiii, uuuwiii, nina njaa, uuuuuwiii.”
Hadithi yetu ya fisi mvivu aitwaye Masika ndio inaishia hapo.
hahahahhahahhahah fisiiii masikaa imeeeekulaa haahhahahha
>>>LEO tulikuwa na Hadithi ya FISI masika, xaxa je, Tabia hizi umeshawahi ziona????!! BADILIKA kama unazo.....comment juu ya tabia ya FISI mzembee "MASIKA"
No comments:
Post a Comment